情未央รักยังไม่เสร็จสิ้น

ค่ำคืนที่หนาวเหน็บ ข้ายกจอกให้กับความปวดร้าวจากการพรากจาก สายลมพัดบุปผาร่วงโรย น้ำค้างแข็งก่อตัวขึ้นเหนือดวงตาและคิ้ว ความฝันที่ยาวนาน ความรักที่ยากจะลืม แม้พลิกผันก็ยังคงคะนึงหาไม่แปรเปลี่ยน ฝนที่ตกกระทบหน้าต่าง เรียกให้น้ำตาไหลออกมา หวนนึกถึงอดีต ราวกับภาพลวงตา เป็นเพียงความว่างเปล่า ความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง ข้าต้องเสียใจอีกสักกี่ครา นกนางแอ่นบินเคียงคู่ หงษ์ตัวผู้ต้องการหงษ์ตัวเมีย วาสนาแสนสั้น หากแต่ความรักกลับมั่นคงยืนยาว ใครกันที่ยังคงเฝ้าคอยให้ใครสักคนกลับมาเคียงข้างกาย ตัดเท่าไหร่ก็ตัดไม่ขาด ยิ่งพยายามจัดระเบียบยิ่งสับสนปั่นป่วน ไม่อาจลบและลืมความเศร้าที่เกิดจากการจากลาได้ ความรักและความเกลียดชังทำให้หัวใจไม่อาจสงบลงได้ ความรักที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งอดีต ทำให้ข้าและเจ้าต้องเคียงคู่กันในชาตินี้ ยังคงคิดถึงเจ้าเสมอ แม้กาลเวลาจะผ่านเลยไป แต่รักนี้ยังไม่สิ้นสุด